9/ Architect Samuel de Clercq (1876-1962) kreeg in 1918 de opdracht om een kantoorpand aan de Wassenaarseweg te bouwen voor de Klattensche Cultuur Maatschappij. Deze suikeronderneming werd in 1887 opgericht en had meerdere fabrieken in Nederlands-Indië. Zij produceerden voornamelijk suiker, maar ook tabak, rubber, koffie, kina, vezel en kapok. Het bestuur van de firma werd gevormd door leden van de Haags-Indische families Terwogt, Thürkow en Van der Wijck.  

De VKCM was tot in de jaren 1960 actief en het gebouw bleef suikerbedrijven huisvesten tot eind jaren zestig. 

Het vrijstaande pand is opgetrokken uit baksteen en bestaat uit twee bouwlagen onder een kap. De middelste travee is verfraaid met een puntgevel en siermetselwerk. In de puntgevel van het pand is nog altijd het monogram ‘VKCM’ te zien. Het gebouw was van een weelderig interieur in Art Deco stijl voorzien. In de voormalige bestuurskamer zijn nog de originele glas in loodvensters aanwezig, waarvan de bovenlichten boeddhistische motieven hebben.  

Het middelste raam heeft fijn gedetailleerde brandschildering van een Boeddha-figuur op een lotuszetel, omlijst door een kala-makara motief. Deze bestaat uit een monsterkop met daaronder twee mythische vissen met een olifantenslurf, welke hier ieder een vogel in de bek dragen en een bloem in de slurf. Boeddha heeft de handen in de houding van prediken (vitarka mudra), een gebaar waarbij de duim en wijsvinger elkaar raken. Dit is ook te zien bij de Boeddhabeelden op de vijfde laag van de Borobudur (de bovenste laag van de vierkante terrassen). Aan weerszijden van Boeddha zijn ovenlichten met een brandschildering van zes stoepa’s met vierkante gaten. Deze verwijzen naar de zeven miniatuur-stoepa’s die op de bovenste cirkelvormige terrassen van de Borobudur te vinden zijn. Die zijn eveneens verdeeld in drie opeenvolgende rijen. Boven de stoepa’s is opnieuw een kalakop te zien.  

 Het gebouw is van architectuurhistorische waarde als belangrijk werk binnen oeuvre van architect Samuel de Clercq, die overwegend Haags‐Indische clientèle had. Van cultuurhistorische waarde als herinnering aan de historische commerciële relatie tussen Den Haag en Nederlands-Indië in het koloniale tijdperk en haar invloed op het Haagse stadsbeeld. Van kunsthistorische waarde omwille van de bijzondere glas in loodramen. 

Omvang bescherming: geheel