Exploitatiehofje van vier woningen uit 1881 gelegen achter de hoofdbebouwing van de Malakkastraat. Bekend onder de naam Malakkahofje.

Exploitatiehofjes werden vooral in de tweede helft van de negentiende eeuw gebouwd toen als gevolg van de industriële revolutie grote groepen arbeiders naar de steden trokken. De hofjes werden gebouwd in het centrum en de eerste stadsuitbreidingen buiten de historische binnenstad. Het woord exploitatiehofje zegt het al; de huisjes werden alleen gebouwd om er aan te verdienen. Omdat voor bouwen achter de openbare straat destijds geen vergunning nodig was, zijn deze hofjes veelal te vinden op binnenterreinen waar zij achter de statige woonhuizen aan de straat een verborgen bestaan leiden. De bouw van exploitatiehofjes liep in het begin van de twintigste eeuw snel ten einde.

Een klassiek voorbeeld van het verborgen hofje is het Malakkahofje. Alleen een open doorgang in de voorgevel van het huis Malakkastraat 102 verraadt de aanwezigheid van een rijtje van vier huisjes, dat bereikbaar is via een smalle gang. De rij woningen, gebouwd in 1881 door timmerman Joh. Willem Bakker en zijn neef Coenraad Bakker, bestaan uit twee lagen onder een met pannen gedekt doorlopend zadeldak. De vierkante uitbouwen voor de huisjes zijn van later datum. Dit is te zien aan het bovenlicht van de oorspronkelijke voordeur, waar de uitbouw voor is geplaatst. De ingang bevindt zich nu in de uitbouw. De twee traveeën brede huisjes ogen vriendelijk door de deels witgeschilderde gevels en de in roeden onderverdeelde houten ramen. Oorspronkelijk waren de gevels geheel in schoon metselwerk uitgevoerd.

De rij woningen is van architectuurhistorische en cultuurhistorische waarde als representatief voorbeeld van een op een binnenterrein gesitueerd negentiende eeuws exploitatiehofje in één van de eerste stadsuitbreidingen buiten het centrum.