Als winkel-woonhuis in 1902 ontworpen pand in neo-renaissancestijl bestaande uit drie bouwlagen onder een kapverdieping. Het pand is gelegen op de hoek van de Lange Poten en Bagijnestraat.

De Lange Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Lange Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig  verbouwd dat er sprake is van een forse metamorfose. De nieuwe winkel-woonpanden panden zijn veel hoger en laten de rijke schakering zien van de snel opvolgende architectuurstijlen vanaf 1875 tot aan het Interbellum. Lange Poten 17 is hiervan een goede representant. De in schoon metselwerk uitgevoerde voorgevel is opgetrokken in  neo-renaissance met de voor die stijl kenmerkende witte sierbanden. De gevel wordt beëindigd met een houten kroonlijst. De hoek met de Bagijnestraat wordt geaccentueerd door een afgeschuinde hoektravee. Deze travee bezit een houten erker op de eerste verdieping. De gevel in de Bagijnestraat is later op het niveau van de begane grond voorzien van een witte verflaag. Ook de huidige winkelpui is in zijn huidige opzet van recente datum.

Het winkel-woonpand is van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van de neo-renaissancestijl. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van het transformatieproces dat de Spuistraat vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft ondergaan van eenvoudige bedrijvenbuurt tot een voor die tijd mondaine winkelstraat. Tevens van stedenbouwkundige waarde vanwege de markante situering op de hoek van de Lange Poten en de Bagijnestraat.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van dit deel van de binnenstad. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de gevel langs de Lange Poten en de Bagijnestraat.